Sevgi, bizi hayata bağlayan büyük bir güçtür. İnsanları sevmek, hayvanları, ağaçları, kuşları ve bütün canlıları sevebilmek ne müthiş bir güçtür! Bu güç aynı zamanda ne büyük mutluluktur.
İNSAN SEVGİSİZ OLMAZ
Toprak bahar yağmuruyla dirilir,
Çevresine yardım eden sevilir,
Yaptığın iyilik bir gün bilinir,
Çeşmeyi açmazsan sürahi dolmaz,
Gül dikensiz, insan sevgisiz olmaz.
Kişinin suçunu vurma yüzüne,
Kendi hataların belki düzine,
Sakın kalp kırma, dikkat et sözüne,
Gülü dalından koparmazsan solmaz,
Gül dikensiz, insan sevgisiz olmaz.
İnsan bu alemde yalnız değildir, kimsesiz hiç olamaz, sevgisiz de yaşayamaz. Daima bir dostun sıcaklığına ihtiyaç duyar. Yapılan araştırmalar, insanların, kendilerini seven kimselerin yanında moral buldukları, kendilerini iyi hissettiklerini ve mutlu olduklarını ortaya koymaktadır. Nerede sevgi ve dostluk varsa orada da insanlık vardır. İnsan bir gün sevdiklerinden ayrı kalınca, sevdiklerinin ve dostlarının özlemi alevlenmeye başlar. Gurbet uzadıkça dost özlemi artıkça artar.
Hem kendimizi, hem de başkalarını seversek mutlu yaşarız. Kendisini sevmeyen başkasını da sevemez. Gurbetten dönenlerin yolları uzayıp gider sevdiklerine kavuşmak için. Sevenler vuslata erince mutluluk gözyaşları yanaklara doğru süzülür gider.
Başarının ve mutluluğun sırlarını açıklayan Goethe: “Çalışmak kişiyi mutlu yapan şeydir.’’ İnsan gücüyle bir kötülüğü kısa sürede iyiliğe dönüştürür. Bu nedenle yarın, erkenden iş başına! Evet, dün yaptığınızı yıkılmış bulursanız, tıpkı karıncalar gibi, hemen yıkıntıları kaldırır, yeniden inşa edersiniz. Böyle olursa, dünyanın kendisi yuvarlanıp, içinden parçalansa bile, onu siz yeniden kurarsınız. Sonsuza dek çalışarak mutlu olursunuz” (Yolak, s. 52). Çalışmaya başladığınızda acele etmeden, telaşlanmadan, öğrenerek ve öğrendiklerinizden zevk alarak ilerlersiniz.
Her insan çalışarak ve severek mutlu olur. Sevmeyi bilmeyen, başkasından sevgi bekleyebilir mi? Bencil kimseler başkalarını düşünmezler. Kendi çıkarlarından başka bir şey bilmediklerinden de başkalarını sevemez, başkalarıyla konuşup anlaşamazlar. Bu tavırları yüzünden yalnızlığa mahkûm olur, mutlu da olamazlar.
Başkasını severseniz, başkalarına değer verirseniz, başkalarından sevgi ve saygı görürsünüz. Başkalarıyla aranızda sorunlar çıkar ve başkalarını suçlarsanız, suçu hep başkalarında ararsanız, geçici bir süre teselli bulursunuz fakat uzun süre mutlu olamazsınız. İnsanları karşılıksız seversiniz. Hayatınızda olanları düşünürseniz onlara yakın olursunuz. Onların hayatına dokunarak var olursunuz.
Hayatınızda olanları hiç zaman geçmeden arayın, buluşun ve onlara sım sıkı sarılın. İşinize yüreğinizi katarak çalışın. Bundan başka bir şey size mutluluk getirmez. Evet, sevmek, sevdiklerinizi aramak yeterli değildir. Yalnız severek, sevdiğinizi belli ederek, bir insanı mutlu edersiniz. O bir aynadır, onun mutluluğu da size dönecektir…
