Manisa lı olmam hasebiyle mi bilmiyorum ama bu günlerde çok duygusalım.Eminim tüm ülke acı içinde bundan şüphem yok. Soma yı iyi biliyorum. SOMA Egeninsakin ,kendi halinde insanlarının yaşadığı bir yer.İnsanlar yorulsada maden ocağında, asgari ücretle çalışmaktan evlerine bir lokma ekmek götürdükleri için çok mutlular.Şükür ederler hallerine bunu da bulamayan var diye.Evime helal kazanç ,alınteri ile ekmek getiriyorum diye.
Taki bu talihsiz ,üzücü ,birdaha asla olmasın dediğimiz bu olaya kadar.
Nedendir, nasıl olmuştur ,kimler suçludur bilemem .Onu herkesin vicdanına havale ediyorum.Devlet büyüklerimiz inşallah bunları bulacaktır.İlk andan itibarende hertürlü gayreti göstermektedir... Ama ortada bir gerçek var gün itibarı ile 301 can ,301 baba ,301 kardeş,301 evlat yok artık.kimisi babam ne zaman gelecek anne diyor.Kimisi kardeşim bana şaka yapma nerdesindiyor.kimisi evladım her an kapıdan girecek diye bekliyor…Ellerimiz titriyor ,kalbiniz çarpıyor, gözlerimiz doluyor ta içimizden kocaman ahhhh çekiyoruz keşke olmasaydı diyoruz, nafile ama yok hepsi hakkın rahmetine kavuştu. İnşallah cennet ül alada peygamber efendimizin komşusu durlar.Rabbim hepsinin hesaplarını verilmiş kılsın ,kabir azabından korusun,geridekalan yakınlarına, bizlere sabrı cemil ihsan eylesin inşallah.
Anlatmak zor bu günleri, içleri yanıyor insanların .inanmak istemiyor kimse olanlara kabullenmek istemiyoruz acı gerçeği ama nafile ;
‘’ Eşim,dostum,anam,babam, hoşçakalın ,ışığımazalıyor.Etrafımdazifri karanlık ve çok ağır bir koku,artıkkömür kokulu elbiselerimle ekmekler getirmeyeceğim,sizlere o kapınınziline basmayacağım çocuklarım.Sakınbabaaaadiya çığlık atıp koşmayın artık kapıya.Buraya kadarmış evlatlarım, hakkınızı helal edin anam babam kardaşlarım,Nefesimazalıyor,göğsümyanıyor.Keşke sizlere son bir daha sarılıp veda edebilseydim .Keşke o kokunuzu son birdefa içime çekbilseydim diyorum….Sanki boşluktan dumanların arasından sesiniz geliyor kokan duman değil sizlerin kokusu.Ahhhhhhh için yanıyor, hoşça kalınnnnnn. Hakkınızı helal edinnnn……..’’diyerek son nefeslerini şahadet kelimesi veriyorlar
Sonra hergün kömürden simsiyah olmuş elleri ,yüzleri elbiseleri ile geldikleri evlerine bu sefer son defa bembeyaz elbiseleri ile etrafa nurdan ışıklar saçan yüzleri ile gelirler evlerine.Küçük çocuklar ,bebeler şaşkın ….evde kimse konuşamıyor evlatlar etrafındakilere babalarını soruyorlar ve veve ve….helallik isteniyor herkesten… bir daha dönmemek üzere ayrılıyorlar hepimizden omuzlarda sonsuza …hepimizin bir gün gideceği misafir olduğumuz bu dünyadan asıl ait olduğumuz aleme…
Artık bizlere düşen bol bol dualar etmek ,geride kalanlara gücümüz neye ne kadar yetiyorsa maddi manevi yardım etmek.
Tüm devletimizin ,milletimizin başı sağolsun.Rabbim bizleri bir daha böyle imtihanlara tutmasın inşallah.
Saygılarımla………
